Generacje

Poznańska poetka Magdalena Gałkowska opublikowała na swoim blogu taki oto tekst:

"Swego czasu otrzymałam niesamowity prezent w podziękowaniu za poprowadzenie wieczoru autorskiego jednego z poznańskich poetów Jerzego Beniamina Zimnego.

Prezent, który teraz nabrał szczególnego znaczenia, wydany na powielaczu, w drugim obiegu niewielki zbiorek wierszy Stanisława Barańczaka".

Dziękuję Panie Jerzy.

fragment:

GRAŻYNIE

Pamiętać o papierosach. Żeby zawsze były pod ręką,

gotowe do wsunięcia w kieszeń, gdy znowu go zabierają.

Znać na pamięć przepisy dotyczące paczek i widzeń

Sztukę zmuszania mięśni twarzy do uśmiechu.

Jednym chłodnym spojrzeniem gasić wrzask policjanta,

zaparzyć spokojnie herbatę gdy oni bebeszą szuflady.

Z obozu albo szpitala słać listy, że wszystko

w porządku.

Jerzy Beniamin Zimny

Generacje poetyckie

Wiedziałem, że tak to się skończy, szliśmy drogą trzeciej

kategorii  odśnieżania do miasta na piwo, księżyc

przeganiał chmury jak pasterz owce, z gwiazd wiedziałem

że będzie gorąco. I było, przed północą kiedy zamykano

knajpę, nie mieliśmy gospody ani namiotu do snu deszcz

spadł nagle i kilka butelek z okna domu w ślepej uliczce.

Była jak wąż bez głowy drgający konwulsyjnie, szkło

niczym łuski na jego grzbiecie i krew jednego z nas. Padł

bez wydania jęku, a potem, potem to już wleczenie swoich

nóg, drogą trzeciej kolejności odśnieżania, z rowami

melioracyjnymi obok, w których ciekła woda z pól. Pól

podzielonych przez księżyc na pół, z prawej były czarne

na lewych biały koń galopował, chciałem go dosiąść

lecz był za szybki. Historia dobiegła końca w stodole

sen  twardy jak kromlechy nasze ciała ułożył w krąg.

ja również dziękuję za pamięć.