Miejsce obecności

Ukazała się kolejna Antologia poetów i pisarzy Sopotu.   

Wiosną 1993 roku na zanurzonym między leśne wzgórza Brodwinie, zebrała się grupa literatów w celu  podjęcia wspólnych działań.  Poezję reprezentowali: Monika Czerniewska, Teresa Ferenc, Marzena Wiśniewska, Zbigniew Jankowski i Jerzy Tomaszkiewicz, prozę: autorka autobiograficznych opowieści - Maria Odyniec, marynista Lesław Furmaga i autor książek historycznych i sensacyjnych - Sławomir Sierecki, oraz - Wojciech Witkowski, kronikarz dziejów pirata Rabarbara i Mirosław Stecewicz, autor cyklu "Na wyspie Umpli-Tumpl"i. Wszyscy wymienieni zebrali się, aby utworzyć Sopocki Klub Pisarzy i Przyjaciół Książki "BRODWINO". Z czasem dołączyli do nich kolejni twórcy: m.in. nestorka pisarzy Wybrzeża Irena Suchorzewska, autorka popularnych wierszy dla dzieci, w tym słynnego "Mam trzy lata, trzy i pół… " (przytaczanego w czytankach szkolnych już od pół wieku!), owiana skrzydłami Pegaza sopocka lekarka Maria Augustyniak i - również zamieszkały w Sopocie - awangardowy prozaik Marek Gajdziński.

Odtąd w każdy pierwszy poniedziałek miesiąca w Filii Nr 7 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Sopocie na Brodwinie można spotkać sopockich twórców na otwartych spotkaniach autorskich i dyskusjach. Zaś co roku na przełomie maja i czerwca klub prezentuje swój dorobek mieszkańcom uzdrowiska w trakcie organizowanych przez siebie Sopockich Wiosen Literackich i na stronach antologii MIEJSCE OBECNOŚCI. […] Promocji poetyckich talentów służy organizowany przez klub, adresowany do debiutantów, konkurs "O Złote Pióro Sopotu". 

W tym roku Złote pióro otrzymał Czesław Markiewicz z Zielonej Góry. 

źródło: Miejska Biblioteka Publiczna w Sopocie. 

Daniel Baca

L. B. P.

gin w destylarni Greenall

pachnie czarnymi włosami Luisa.

przyjacielu, dym z papierosów

zamienimy w szafir. o poranku

rozłożymy sieci. pozłacana bryza

rozbije się o nasze czoła. na brwiach

zakręci pył z mielonego piri-piri.

zaczekam na chwilę, w której

łódź położy falę burtą.

podniosę głowę. nie zapytam o niebo.

poczujesz przez skórę.

powiesz céu

- mogłeś zostać w domu, Bruno.

- przecież my go nie mamy.

teraz krwawisz na beton.

nieczęsto tak mam, ale chciałbym

cię przytulić powiedzieć,

że nie rozumiem, ale kiedyś spróbuję.

za nami tłuką butelki.

trzaskają szklane łby o ścianę.

powoli odchodzisz.

zabierasz ze sobą

fucking British weather,

a na sznurku

ciągniesz fado, jak pieska na smyczy.

4:30. Pedro odjeżdża bez słowa.

dłoń przyciska do szyby.

błyszczą alufelgi albańskich emigrantów.

noc roztapia się w wilgotnych,

szaroniebieskich gałęziach.

Pedro znika za zakrętem,

wraz z pewnością o powrocie.

gryzie od wewnątrz, jak wyrzut pragnienia.

Ele sempre gostou de guardar tudo em segredo.

 -------------------------------------------------------------------------------------

* céu – (port.) niebo

* Ele sempre gostou de guardar tudo em segredo –  (port.) On zawsze lubił zachowywać wszystko w tajemnicy

  

Piotr Szczepański

***

to już tyle lat

mieliśmy zjeść kolację

z Herbertem

na balkonie

ja nie zaprosiłem

on nie odpowiedział

i zeszło

to już tyle lat

miało nie być przepiórek

i nie było

ale wiersze znakomite

w kawiorze

i w sosie do ostryg

gdy północny zawiał wiatr

w dziejowość

i prosto w okno

ostrygi otworzyły się żarłocznie

a wiersze bardziej zgłodniały

metafizycznie

Janina Szołtysek

fuga daemonum

rozcieraj mnie w palcach jak świętojańskie ziele

na własną prośbę, na czerwono. może zdążę uciec

przed sobą. obmyję się w rzece. jak liść dziurawca

zwinie się kolejne łono, zasuszy w lek przeciwko

wszystkim jadom. a dzieci dalej będą sypać kwiaty

w hołdzie świętemu ciału. a my będziemy nadal zbierać

chwasty na cześć nieczystych myśli. to tylko taki

rodzaj czerwcowej wariacji na ten sam temat.

po tym dywanie zawsze będą szły szczęśliwe

żony, z żółtym pyłkiem na palcach,

gotowe błogosławić każdy urodzaj.

     *tytuł (przeganiająca diabła) to średniowieczna nazwa dziurawca 

      na Śląsku: krewka Matki Boskiej

Jolanta Kmieć-Sabura

Oksywie

Waszym domem jest cień huśtawki

błysk metalowych słupków na placu zabaw

za klockiem bloku o żółtej barwie murów

i ciemnym zapachu korytarzy

pęczniejących od krzyku dzieci i turkotu wózków

Popatrz w jej brzuchu również rośnie ono

kopie coraz mocniej

gdy wystawia swoje piegi na słońce

ławeczka przed blokiem też podkula kolana

chyba przeczuwa że jej jedynym wianem

będzie kącik za sofą i ten widok ze skarpy

na peryferiach marzeń i oksywskich wzgórz

widok na morze i szachownicę kontenerów w porcie

choć nigdy nie odczyta rysów na twarzy

tej wielokształtnej materii

zalegającej we wnętrzu

nie odgadnie odcieni i barw tysięcy przedmiotów

obleczonych w skrzypienie metalu

w jego głuche jak wieko przesłanie

Ewa Polińska-Mackiewicz

Oni

oni mówią że jesteśmy pożyteczne

rodzimy dzieci by wycierać im nosy

tulimy się do zabłąkanych psów

i mężczyzn

kochamy słabych chorych by

krzątać się krzątać po życiu

z zachwytem dla kwiatka

pasikonika

bojąc się myszy wojny karalucha

ze strachem myśląc o śmierci

w obawie że nie wszystko

zdążymy powiedzieć

Jarosław Trześniewski-Kwiecień

wrażenie

jak martwo wyglądają

ciasne uliczki Heiligenstadt

(dzisiaj dzielnica Wiednia)

nie przypominają tamtych

kiedy terkoczącą dryndą

powracał z miasta o zmroku

(bruk potęgował stukot końskich kopyt)

i obolały drżąc  z zimna

myślał całą drogę w którym miejscu

dać wejście chóru  w którym

oddać mocz bo pęcherz cisnął

po cienkuszu zbyt wytrawnym

Karol znowu przegrał u szulera

i trzeba płacić jego długi

cóż że moją mszę D-dur

siedmiu subskrybentów wykupiło

(prędzej  zamówią  za mnie mszę)

a książę Golicyn ten przewrotny Rosjanin

śmiał zamówić  trzy kwartety

nic nie  zapłaciwszy !

dobrze że tutaj powietrze

czyste lżej oddychać

zaraz wyjdzie na spacer

musi tylko wziąć kajet

z obawą wychodzi

co będzie gdy trafi

na kogoś kto nie umie pisać

jak się z nim porozumie

nie umie odczytywać z ust

a może to tylko

takie wrażenie

  

Gabriela Szubstarska

***

kiedy wstępowałam w noc

pełną nawoływań

nie wiedziałam że pójdę za tobą

nie mam doświadczenia

w liczeniu gwiazd

więc i one i słowa

przestały wobec mnie

przybierać wymyślne pozy

teraz wiem że chwile

jak mgielne istoty rozpłyną się

nim zdołam je nazwać